⮜
⮞
Guidi werd geboren in Parijs in een zeer bescheiden milieu: vader, conducteur in de Metro van Parijs, moeder, huisvrouw en conciërge. Symbolisch voorbeeld: vanaf de leeftijd van acht en een half jaar laten zijn ouders hem door de straten van Parijs lopen om te voldoen aan zijn passie voor het lied in het theater van de Opéra-Comique. Hij rende de trap op om plaatsen te boeken voor zijn veel oudere - maar nog jong van geest zijnde - vrienden, die zijn enthousiasme deelden. Zij betaalden voor zijn kaartje en wat snoep.
Dus begon hij zijn muzikale kennis door de jaren heen te ontwikkelen, welke tegelijkertijd zeer geavanceerd en specifiek werd. Hij kende tientallen muziekwerken uit zijn hoofd en kon de interpretaties van Yehudi Menhuin of Zino Freancescatti, Svjatoslav Richter of Samson François herkennen. Hij zou altijd werken, terwijl hijnaar klassieke muziek luisterde, die essentieel was geworden voor zijn omgeving en zijn innerlijke stilte.
Op de leeftijd van 14, met het diploma de van de basisschool op zak, besluit hij om schilder te worden, terwijl hij in een fabriek werkte waar hij zeer gewaardeerd was en carrière zou hebben kunnen maken... Hij zou kiezen voor Kunst.
Op de leeftijd van 16 geeft zijn vader hem, op zijn verzoek, zijn eerste ezel en schrijft hij hem in voor de RATP workshop (Régie Autonome des Transports Parisiens) die aan haar werknemers en hun gezinnen verscheidene hoge kwalitatieve cursussen in verschillende disciplines aanbiedt.
Vervolgens studeert Guidi aan de Academie de la Grande Chaumerie waar hij Edmond Hauzé ontmoet, een lid van de Academie en docent aan de Beaux-Arts, een meester over wie Guidi met groot respect en genegenheid zijn hele leven zou spreken. Het was door hem dat hij alle technieken leerde, vooral het tekenen waar hij zijn hele leven hartstochtelijk van hield.
Wat betreft zijn beelden, was Guidi absoluut een autodidact.
Eén van Guidi´s eerste olieschilderijken : Portret van zijn vader
