Kunst, politiek en vriendschap

Guidi was degenen die hem lief hadden en hem bewonderden, degenen die hem in zijn zoektocht naar oorspronkelijkheid steunden zeer dankbaar en ze kwamen uit allerlei politieke achtergronden. Voor hem, net als voor mij had kunst niets te maken met politiek.

Dus hadden we een uitstekende relatie met allerlei soorten mensen, links of rechts georiënteerd, die elkaar ontmoetten,zelfs tijdens de verkiezingsperiode, tijdens particuliere bezichtigingen van tentoonstellingen of diners in La Grange de Fillerval.

En natuurlijk zal ik nooit de buitengewone vrijgevigheid van onze vriend en drukker Micheal Nolle vergeten, noch zijn zoon Stéphane en onze vriendschappelijke uitwisseling van enkele kunstwerken tegen vele mooie uitnodigingen en affiches die ik ontwierp (in die tijd betekende dat geduldig knippen en plakken geduld) waar Guidi telkens weer het 'groene licht'aan gaf. De giften van kostbaar papier en de potten inkt die tot zijn mooiste werken leidde, zijn uiteraard essentieel geweest.

Op beroepsmatig (kan men Kunst een beroep noemen?), en internationaal niveau was Guidi diep geroerd door de loyaliteit en de bewondering van de galeriehouders, die vrienden werden, in het bijzonder Jean-François (Galerie Schèmes in Rijsel) en Helga Friese die, naast de reguliere exposities in haar galerie in Bazel, ons meerdere malen, met toewijding en nimmer aflatend enthousiasme, aan de prestigieuze Kunstmesse heeft voorgesteld.

Helga Friese, die mijn gedichten met veel intelligentie en grote gevoeligheid in het Duits vertaalde en de deuren openende naar Duitsland met haar vriendin Elizabeth Fark, een zeer professionele galeriehouder met wie wij goede vrienden zouden worden en die de tentoonstellingen van Guidi’s werk van de laatste tijd, net een maand voordat hij stierf, organiseerde.

Eerste expositie in het buitenland van onze 'Beelden - Gedichten' Art Shop ( Helga Friese ) Bazel

Guidi