Pétra (Latijns voor steen) is de meest magische plek van het Nabije Oosten en is nu opgenomen in het werelderfgoed van de UNESCO.
In de 3e eeuw v.Chr. werd het de hoofdstad en het symbool van de bloei van de beschaving van de Nabateeërs, een nomadenvolk, afkomstig van het Arbisch schiereiland, aanwezig in deze omgeving sinds de 5e eeuw v.Chr.
Onzichtbaar in het massieve gebergte, was Pétra gemakkelijk te verdedigen. Gedurende zes eeuwen werden meer dan 700 monumenten, waaronder het beroemde klooster, uit de rots gehouwen.Dit wonder is verschillende kilometers lang. Wonderen van vindingrijkheid, van techniek en van schoonheid doen de uren lopen om er te komen, vergeten. Er is minimaal 8 à 10 uur per dag en meerdere dagen moeizaam lopen voor nodig, over kiezelstenen op steile paden, om van deze plek te genieten.
Maar Pétra, eens Redku genoemd (meerkleurige tekening), heeft ons verblind vooral door de schoonheid van de rotsen, zijn opeenvolging van kloven, waaronder de beroemde Siq, de voornaamstete toegangsweg tot Pétra is, die op de Khazneh (Schat) eindigt na het lopen van anderhalve kilometer tussen prachtig gekleurde kliffen van 100 meter hoog.
Gevormd door zand en wind, toont deze zandsteen een opmerkelijke palet van kleuren van geel naar paars, van rood of oranje naar groen en blauw.
Toen we thuis kwamen, dwaalden de beelden tussen herinneringen en dromen en waren een uitzonderlijke bron van inspiratie voor Guidi die in een brandende abstracte schilderkunst resulteerde. Pétra maakt deel uit van de artistieke erfenis van Guidi, en hij was zich ervan bewust: weinig in aantal, maar groots in kwaliteit.