In het voorjaar van 1983 werden we geconfronteerd met een dilemma: we moesten kiezen tussen ons gezamenlijk werk en onze tentoonstellingen of deze filantropische evenement (La Grange de Filerval), erg succesvol, maar het eiste te veel tijd en geld. Het zou tot onze spijt het vijfde en laatste festival zijn. Guidi besluit een tekenwedstrijd voor de lokale scholen te organiseren en ik was in de Verenigde Staten om zijn beelden en de werken van andere kunstenaars van de Schèmes Galary te promoten.
Jean-Daniel Haldiman, verzamelaar vriend en manager van de vestigingen van Paillard (leverancier van materialen voor kunstenaars) geeft ons royaal vele liters gouache bij wijze van beloning aan de winnaars, maar uiteindelijk kreeg iedereen een aantal flessen. Er waren zelfs flessen over.
Staande voor deze flessen met gouache, wat te doen… als het gevoel en de wens aanwezig is om te schilderen na twintig jaar alleen aan beeldhouwen te hebben gewijd? Toen ontstond naar zijn mening het idee: het schilderen van zijn beelden, het combineren van zijn twee passies.
Zo gezegd, zo gedaan! Het verven, tekenen en lithograferen van beelden zoals de Badende Vénus, Kaïn en Abel, en bovenal Venetië (zie bladzijde 114), een van zijn mooiste ‘intieme beelden, was de echte springplank terug naar schilderen, een soort opleving voor Guidi.
Een beeldhouwer die zijn beelden schildert, een kunstvorm, die met de dezelfde inspiratie het onderwerp van de ander weer overneemt? Hoogst ongebruikelijk! Zijn favoriete thema's waren onze Europese of verre reizen, stillevens en naakten. Bovendien, herontdekt Guidi zijn oorspronkelijke liefde voor tekenen dankzij de lithografische potloden waarmee hij werkte voor onze collectie 'Gedichten - Beelden'.
Badende Venus ( oranje )