⮜
⮞
Aan het einde van de jaren tachtig maakten Guidi en ik een zeer moeilijke tijd door, vooral als gevolg van zijn alcoholprobleem, maar ook door het leven van dag tot dag. Dus we besloten om voor enige tijd uit elkaar te gaan, met tijd voor hem om een huis in de stad te kopen en om te beginnen met 'Le Petit Atelier' in Clermont’, zeer dicht bij Fillerval waar Guidi gewoond en gewerkt had voordat hij mij ontmoette, ook bekend om zijn psychiatrische ziekenhuis waar Séraphine de Senlis eenmaal verbleef.
Guidi was geen erg goede onderwijzer, maar wegens zijn grootmoedigheid en omdat hij zijn vak goed kende, begon hij zijn werkgroep ‘tekenen’ (met modellen, mannen en vrouwen) voor verschillende vrienden, zoals Max Vernageau en Jean-Marie Wable, die, dankzij Guidi, vertrouwen kregen en uiteindelijk zelf kunstenaar werden.
Niettemin, hebben we onze tentoonstelling over Egypte samen op het 'Petit Atelier' gepresenteerd. De televisie wijdde een mooie reportage aan Guidi over zijn werk, geïllustreerd met mijn gedichten, onder andere 'The Sfinx'. Onze relatie is nooit echt onderbroken, ondanks het echtscheidingsverzoek dat wij samen indienden. Toevallig ondertekenden we nooit de verklaring, die was wonderbaarlijk verdwenen. Dus pakten we onze levens op: samen zonder te dralen.
