De stillevens van de tweede periode (in inkt) waren volledig denkbeeldig. Guidi had geen enkel object, geen enkele bloem voor zich. Hij stelde ze samen uit zijn verbeelding. Hij ging vaak voort met knippen en plakken - en andere technische, heel persoonlijke curiositeiten die ik bij toeval ontdekte - hij gebruikte voor verschillende doeleinden keukenpapier en tarlatan (wisgaas), of een spuitbus met mineraalwater die hij op bepaalde delen van zijn werk spoot als hij niet wilde dat bepaalde kleuren zouden 'pakken'. Deze inktwerken die in de volgende pagina's worden weergegeven, - zelfs de bloemen zijn veel origineler -, en 'zeker het onthouden waard' zoals Guidi het uitdrukte, dan de gouaches uit het allereerste begin van zijn terugkeer naar het schilderen na 20 jaar gewijd te hebben aan aardewerk en daarna beeldhouwkunst. Zijn verfijnde en gedetaileerde stijl die zo kenmerkend is voor zijn artistieke nalatenschap is nog altijd aanwezig.
NOG EVEN IETS OVER BLOEMEN
Een bos bloemen (noch zoiets als een groene plant) kwam nooit of bijna nooit het huis in omdat Guidi van bloemen hield in hun natuurlijke omgeving en vond het een beetje barbaars en bovenal, absurd om ze te plukken en... ze sneller te laten doodgaan en ons te beroven van hun natuurlijke schoonheid. Bovendien schilderde Guidi de bloemen 'in de vorm van 'vlekken' en verfde ze opzettelijk niet op de manier waarop wij ze kennen; Een klein geheim... om eerlijk te zijn, net als Ravel en zijn beroemde 'Boléro': hield Guidi niet echt van deze ‘bloemenperiode’ ook al wordt het gewaardeerd door een zeer gevarieerd publiek.
Zwarte vaas met witte bloemen en goudbruine kelken Kweepeer en peer in een zwarte schaal voor een goudbruine vaas