Men kan een 'normale'niet in een paar worden samenvatten, laat staan een kunstenaar, in wezen ‘a-normaal’. Men kan er alleen het meest belangrijke over proberen te zeggen, tenminste wat men heeft waargenomen.
Guidi was een eerlijk man, een man die in staat was om zich staande te houden in de meest moeilijke situaties, hij was moeilijk van karakter maar gul, met een enorme tederheid, echter op een discrete en zelfs geheimzinnige manier. Hij liet zijn essentiële angst niet zien, deze angst die César bijvoorbeeld ook kende (hoewel deze rijk en beroemd was) deze angst die, net als bij zoveel kunstenaars, Guidi vaak naar de alcohol dreef, die uiteindelijk de drijvende kracht van zijn creativiteit werd.
Guidi was vooral een authentiek kunstenaar, altijd op zoek, dat laat zijn werk duidelijk zien, zo verschillend in techniek en inspiratie. Inderdaad, wat is de overeenkomst tussen de stillevens toen hij opnieuw begon te schilderen in het begin van de jaren tachtig en de tijd van 'wegen' of denkbeeldige landschappen van de laatste jaren?
Nieuwe inspiratie was voor hem een absolute noodzaak, zonder zich zorgen te maken over de opschudding die hij bij kunsthandelaren of zelfs bij het publiek kon veroorzaken ten gevolge van zijn stijlveranderingen of verandering van inspiratiebron. Net als Picasso had ook Guidi zijn hoogtepunten. Voor hem waren dat 'de wegen' en 'de denkbeeldige landschappen' (inkt) en wat de beelden betreft, de werken vol tederheid en intimiteit die hij aan mij heeft opgedragen.
Guidi was obsessief over Kunst, en alles moest iets opleveren in de naam van kunst, iets wat men voortdurend moest begrijpen en aanvaarden om met hem te kunnen samenleven. Maar de vele met hem doorgebrachte jaren zijn in menselijk en artistiek opzicht, altijd gepassioneerd en rijk geweest, zelfs als er dramatische momenten waren en bovenal: we hebben ons in die lange jaren geen moment verveeld, beperkt of vermoeid gevoeld. Ik ben mij bewust van het feit dat ik, vooral door ons gezamenlijk werk, het absolute privilege heb gehad om het leven te delen met en de ontwikkeling te kunnen ondersteunen van één van de belangrijkste kunstenaars van onze tijd.